Dela nyhet
VFC - Haninge 0-2 (0-1)
24 apr 2017 0 kommentarer
Den gamla klyschan att ett lag i motgång får mera motgång och att ett lag i medgång får mer medgång stämmer nästan alltid. Innan gårdagens match mot Haninge så hade vi inlett med två raka 0-2-förluster men ändå spelmässigt varit jämna och rent målchansmässigt varit minst lika bra men vi har inte varit riktigt lika kliniska i sista tredjedelen som under försäsongen samt så har vi släppt in lite väl enkla mål.
Vi hade en bra känsla efter en bra träningsvecka inför gårdagens match mot Haninge samt spel på vår hemmaplan och naturgräs. Första 10 minuterna hade Haninge full kontroll över oss men vi började mala ner dem, tryckte ner dem med vår fysik, de föll ner och kändes aningen trötta redan efter 25 minuter men med deras forward Yasar Özgur som vi pratat om hela veckan, så kan man aldrig slappna av för han osar av kvalitet. De har en enda målchans under den första halvleken men det är en djupledsboll som letar sig fram till Özgur som snyggt placerar in 0-1 i bortre hörnet.
Efter målet är det dock bara VFC och vi skapar hörnor, skapar nästan-lägen såsom när Lasse kommer förbi och ska spela snett inåt bakåt till en fritt stående Kello framför målet men bollen studsar upp och passningen hamnar i knähöjd istället, Hörnan som nickas precis utanför av Erik, vi skapar även hundraprocentiga målchanser såsom Emils rena friläge som deras målvakt gör en bra benparad på. Orättvist 0-1 i paus, för efter en trevande inledning så gör vi en helt OK insats.
Andra halvlek inleds som vi avslutade, vi pumpar på, skapar hörnor och inlägg och tvingar Haninge att spela på gränsen och det är just på detta sätt som deras spelare kapar Vedran och de får ett direkt rött kort. Vi gav inte Haninge andrum men vad händer i samband med deras utvisning, jo domaren sträcker sig i vaden och det blir ett långt avbrott på ca 15-20 minuter då en ny domare måste lösas, Haninge hinner andas ut, omgruppera och snacka ihop sig efter utvisningen och samla energi inför vår forcering, ett sådant där avbrott man verkligen inte vill ha i det läget men som det står i inledningen, motgångar föder motgångar.
När matchen återupptas så gör vi ett offensivt byte, in med David Strömgren men tyvärr så kort efteråt så studsar bollarna fel för oss på defensiv planhalva, en rensning som studsar på ett ben och går fram till deras spelare som hittar Özgur och han får enkelt placera in 0-2. Ett alldeles för lätt mål att släppa in. Därefter försöker vi och försöker vi men spelet är tyvärr sämre med en man mindre och mot ett väldigt lågt stående lag. Chanser skapas, Strömgren får ett inspel snett inåt bakåt mitt i straffområdet men skottet skjuts tyvärr över, Simon får ett perfekt volleyläge tre meter från målet men bollen träffar undersidan av ribban och ner.. Matchen slutar tyvärr med ännu en 0-2-förlust. Just nu är vi inne i en negativ period med motgång, en hel del oflyt, vi skapar minst lika många och fler målchanser än våra motståndare så även om vi inte gjort mål så skapas ändå målchanserna, lite mer oroväckande dock att vi släpper in lite för enkla mål. Det måste vi försöka korrigera till nästa match. Vi är inte ett sämre lag än för ett par veckor sedan när vi gjorde väldigt bra insatser och mycket mål! Nu handlar det om att hitta självfötroende, få med oss några enkla mål och bygga upp oss igen, det är väldigt många matcher kvar men det gäller att inse allvaret och fortsätta fightas för varenda poäng!
Nu närmast väntar Assyriska Norrköping, en match som flyttats från lördag till söndag och från natugräs till Östgötaporten då Assyriska naturgräs inte är spleklart ännu.
Extra plus från denna match till Kello som sliter, fightas och krigar hela matchen igenom!