Laguppställning
Ledare
Referat
Tomtberga - Vendelsö
25 mar 2018 0 kommentarer
Säsongens sista match. Vilket känns helt orimligt. Alltså, på riktigt. Känslan i magen är ju att vi precis har börjat säsongen, börjat bli varma i kläderna, få till spelet, njuta av tjejernas växande självförtroende… och lagkänslan. Buhuu och ledsen emoji. MEN… det kommer ju ett liv även efter serien. Tur!
Den senaste matchen mot Vendelsö minns jag som igår. Otroligt jämnt mellan två glada gäng som satsade allt framåt när tillfälle gavs. Jag minns även att vi lyfte fram Ester lite extra i den matchen för extraordinära insatser och det passar ju ganska bra att vi får göra så även i denna match då hon vaktade kassen, och gjorde det galant. Det var ett par riktigt härliga räddningar där hennes positionering i målet fick det att se så lätt ut. Fem plus!
Så med den vetskapen kunde vi ju ana att vi skulle sitta med andan i halsen även denna match, vilket vi alla kan skriva under på såhär i efterhand. När våra två fantastiska domare blåser igång matchen så skapar vi press direkt, vi märker att laget vill framåt. I pressen så gungar anfallen ett par gånger fram och tillbaka och vid två tillfällen tappar vi den där viktiga metern upp till deras anfallare - varpå de skickar iväg ett par ”ballonger” som studsar in bakom Ester. Men istället för att hänga läpp så ger sig tjejerna f-n på att fortsätta pressa istället för att deppa ihop - vilket ger resultat. Vi kommer ikapp.
Några detaljer som är värda att lyfta fram - och som säkert alla i publiken kan skriva under på - är att vi blir mer och mer säkra med boll från backarna. Vi behöver inte panga iväg dem direkt, istället kan vi fånga bollarna innan vi hittar pass. Eller som ni också säkert såg: kliva fram tio, tjugo, trettio meter upp i plan - kanske till och med gå på avslut! Det är en fantastisk utveckling i dessa moment. Många av lagdelarna har även börjat byta helt själva, de vet vad det innebär att gå in och köra järnet i 1-2 minuter.
Forwards nöter på, trycker ner deras backar i hörnen och försöker hitta snabba vändningar fram mot målet där vi antingen går på avslut eller passar luriga passar in i slottet. Vendelsö gör det dock bra i dessa lägen och rensar ut och är väldigt ettriga när vi ska komma till skottläge. Det är en härlig och intensiv match helt enkelt.
Sista två, tre minuterna är en nagelbitare utan dess like… vi försöker och vill verkligen kvittera tillbaka matchen, men har lite mer stolpe ut än stolpe in. Men när slutsignalen går så flyger tjejerna över sargen för att klappa om Ester, utropa spontant ”jag är så himla nöjd med vår insats idag” för att sedan traditionsenligt tacka den fantastiska publiken. Tack!
Så det var den seriesäsongen det! Det är en helt otrolig utveckling vi har fått se. Hur vi spelar som ett lag, individuella prestationer som bottnar i självförtroende, hur nya tjejer kommit in och tagit för sig (och hur de tas emot av de som ”kan”)… men den absolut viktigaste saken jag tar med mig är hur laget verkligen andas våra kärnvärden:
- Glädje: varje träning, samling, match sker med ett leende på läpparna
- Gemenskap: ensam är inte stark, vi ställer upp för varandra när det behövs och bryr oss om vandra
- Individuell utveckling: även om jag skulle vilja gå laget runt och peka ut exakta vilka elefantkliv varje unik spelare har tagit så nöjer jag mig med att skicka en klapp på axeln till er alla, ni höjer både er själva och oss tränare för varje vecka som går
Nu väntar nya utmaningar. Cupen i Västerås, cupen i Tullinge… och även en avslutande smällkaramell som jag tänker skicka ut info om så fort alla pusselbitar är på plats. Plus en sommaravslutning som just nu planeras av föräldragruppen.
Forza Tomtberga!
Kommentarer