Laguppställning
Ledare
Referat
HIK - Tomtberga
12 feb 2017 1 kommentarer
Dessa tjejer.
Dessa fantastiska, envisa, beundransvärda, målmedvetna tjejer.
Vi lägger helgen till handlingarna i och med söndagens match mot HIK, ett lag vi börjar bli vana vid att möta nu (alltid jämna och spännande matcher!). Först och främst en eloge till arrangemanget, motståndarna och publiken. Denna triangel av faktorer gjorde detta till en dag att minnas.
Vi hade diskuterat upplägg innan tillsammans med ledarna från de andra laget och bestämde oss för 2x20 min. Efter sedvanlig uppvärmning och intagande av den fantastiska planen så startade matchen. De första fem minuterna parkerade vi nere vid HIK:s mål och det dröjde inte länge innan fösta målet kom, en riktig stänkare upp i nättaket. Repliken lät dock inte vänta på sig, HIK satte 1-1 direkt efter tekning. Men tjejerna fortsatte att låsa fast spelet och även om det jämnade ut sig något så gick vi till paus med en betryggande ledning (4-1). Det kändes, där och då, som att vi kontrollerade detta. Om vi bara fortsatte att spela snabbt och intensivt så skulle målen fortsätta komma.
Men HIK steppar upp och kommer gång på gång upp i farliga kontringar och anfall. Moa i målet gör sitt bästa för att värja skotten framför mål, men en efter en trillar målen in… och när HIK gör 4-4 med endast några sekunder kvar av matchen tystnar hallen. Ska vi stanna vid oavgjort? Förlängning? STRAFFAR?? Ledarna gör en snabb överläggning och kommer överens med tjoande tjejer från båda lagen - vi kör en period till! JA!
Med ”bara” två femmor och spelare som ränner upp och ner längs planen märker vi att tjejerna börjar mattas av. Det där sista stinget saknas i anfallen. Trötthet. Så när HIK lägger i en extra växel hänger vi inte med och helt plötsligt äger de matchen med en 6-4-ledning. Suck.
Men…
…sakta, men säkert börjar anfallen se piggare ut. Vi får in ett mål! Och när vi utjämnar till 6-6 visar det sig att det var mer än en dödsryckning. Vi forcerar in ledningsmålet och lyckas även stänga butiken med en säkert placerad boll efter ett kliniskt anfall.
Vi unnar verkligen tjejerna detta. Vi har spelar många jämna matcher på sistone, men har inte haft marginalerna med oss. Men idag är dessa marginaler på vår sida och vi tycker nog alla att det är ett rättvist resultat.
Efter att kört lite slalom bland föräldrarna, tuggat sönder några naglar och svettats ut den sedvanliga litern snappar jag upp många berömmande ord. ”Vilket spel!” ”De passar så säkert!” ”De ger aldrig upp!” Jag har sagt det förut, men säger det igen. Det är helt fantastiskt hur mycket de tar med sig från träningarna och översätter detta till matcherna. Gång på gång placerar vi oss högt upp i banan, positionerar oss föredömligt framför mål och ropar efter passar i precis rätt läge. Perfekt! Och positionerna, exemplariskt! Det är sällan vi är uppe på läktaren och köper korv (cafeterian var dessutom stängd).
Förutom detta tar jag även med mig att SAMTLIGA nya spelare gjort fantastiska insatser. Efter enbart ett par träningar hittar de rätt i laget, skrattar och har kul. Välkomna, än en gång!
Kommentarer
-
Alexandra 15 feb 2017
Tack för ännu ett härligt referat! Det är ett kanongäng med stor kämparglöd! Sååå roligt!
Kommentarer